Stresskip

"Als we in het nieuwe huis wonen, dan nemen we kippen". Dat hadden we al besloten toen de bouwplannen voor Le Vieux Verger nog in een embryonaal stadium verkeerden. Afgelopen weekend was het dan zo ver: de drie zwarte krielkippen van mijn zwager verhuisden naar hun nieuwe onderkomen in onze boomgaard.

Kippen verhuizen dus. Leek ons een fluitje van een cent: kippen uit hun oude hok in de poezenmand jagen, deurtje dicht, naar de nieuwe ren, deurtje weer open, klaar. Natuurlijk was het niet zo simpel: na een half uur heftig gefladder en gekakel zaten er twee kippen in de mand en één onder een struik. Wat nu gedaan? Nadat we Gorgo en Tim (zoals de kinderen ze inmiddels genoemd hadden) naar hun nieuwe hok hadden gebracht, probeerden we Kip 3 in te sluiten. Met veel misbaar fladderde ze op en vloog weg, de tuin van de buren in. Een wilde jacht volgde, maar we kregen haar niet te pakken. Dan maar afwachten of ze naar haar oude hok terug zou gaan.

Blijkbaar beviel de vrijheid haar goed, want pas na twee dagen liet Kip 3 zich eindelijk in haar oude ren lokken en konden we haar vangen. Nu zit ze mokkend op een stok naast haar zussen. Voorlopig mogen ze niet meer los!