De tuin van Pauline

De tuin van Pauline,
ziet er als een bende uit.
Maar je moet je niet vergissen;
Die kattenstaart en kaasjeskruid,
aardsengel, wortel, citroenmelissen,
heeft ze allemaal doorzien.

In de tuin van Pauline,
komt onkruid zogenaamd niet voor.
Als er al kwade grassen kwamen,
had ze dat al lang wel door.
Maar gaf gewoon heel mooie namen;
blauwe zegge, balsemien,

In haar tuin laat Pauline,
alle plantjes helemaal vrij.
Maar houd ze wel in de gaten;
rapunzel, lamsoor en karwei.
Ze loopt daar op ze in te praten:
'Kan het wat kalmer aan misschien?!'

Heeft ze de pest in, Pauline,
krijgen plantjes op hun kop.
Gaat ze snoeien, graven trekken,
alles kan de compost op.
Alle plantjes die verrekken
om er schattig uit te zien.

In haar tuin houdt Pauline,
alle plantjes voor de mal.
Door ze 't idee te geven,
(gulde roede, hoefblad vooral)
Dat ze democratisch leven.

Maar de baas blijft toch Pauline,

maar de baas blijkt toch Pauline...

Gezongen door Joost Prinsen, tekst Karel Eykman